"Σε θυμάμαι συχνά"-Chelsea Hotel#2 Greek cover
Posted: Sun Oct 16, 2011 8:23 pm
I discovered this song yesterday, covered by Christos Lettonos (well-known in 70's, especially for his music to poetry),in his album "Stratiotika"(Military Songs), written just after the end of dictatorship in Greece and finally released in 1982 (you can find it only in vinyl or cassettes).In the album, he makes a special comment about Leonard Cohen, the song and his full admiration for years. He was also announcing a tribute LC album that he finally never released, he had a tragic death some years later.
This is the song (Jarkko, you can add it to your cover list
:
http://www.youtube.com/watch?v=RDPoHFqO ... embedded#!
More details about this cover and album here(only in Greek):
Sophia
This is the song (Jarkko, you can add it to your cover list
:http://www.youtube.com/watch?v=RDPoHFqO ... embedded#!
More details about this cover and album here(only in Greek):
http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/0 ... st_26.html[...Επίσης, γίνεται ειδική αναφορά στο τραγούδι «Σε θυμάμαι συχνά». Γράφει ο ίδιος ο τραγουδοποιός: «Είναι το Chelsea Hotel του Leonard Cohen – πρότυπό μου επί χρόνια. Βρίσκεται στο δίσκο επειδή α) ταιριάζει με το γενικό κλίμα, β) είναι εκπληκτικό τραγούδι, και γ) προαναγγέλλει μελλοντικό μου δίσκο με τραγούδια του».
Τα «Στρατιωτικά» ήταν ο τελευταίος δίσκος του Χρήστου Λεττονού…
Σε θυμάμαι συχνά
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά/ πώς μιλούσες γλυκά στο σκοτάδι/ σώμα ζεστό και το στρώμα απαλό/ και στους δρόμους αργούσε το βράδυ.
Έτσι είν’ η πόλη, καλή αφορμή/ να γυρέψουμε σάρκα και χρήμα./ Μα η αγάπη αυτή πώς γερνάει στη στιγμή/ σε μια γκρίζα και πένθιμη Αθήνα.
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός/ χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω./ Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Σε θυμάμαι συχνά σε δωμάτια φτηνά/ ήσουν σάρκα, αγάπη και μύθος./ Μου είπες ξανά πως ζητάς ομορφιά/ και ότι εγώ απ’ αυτήν ήμουν τζίφος.
Μα ήσουν όλo καρδιά, για παιδιά σαν κι εμάς/ που δε μοιάζουμε σαν αγγελούδια./ Γυρνάς ξαφνικά και μου λες/ «ε καλά, είσαστ’ άσχημοι, μα λέτε τραγούδια».
Ναι, μα εσύ είσαι καπνός/ χάθηκες, πας, προσπερνάς και στο κόσμο σε χάνω./ Ποτέ πια ξανά δε θ’ ακούσω να λες/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ «σ’ έχω ανάγκη», «δε σ’ έχω ανάγκη»/ ο χρόνος κυλάει και ξεχνάς.
Κι ούτε θέλω να πω πως τρελά σ’ αγαπώ/ δε μπορώ πια καημούς να γιατρεύω./ Σε θυμάμαι συχνά, σε δωμάτια φτηνά/ μόν’ αυτό, δε σε σκέφτομαι καν, δε σε γυρεύω.
Sophia
