"Thanks for the dance" - the new album

[yopietro]

Does anyone else hear a delicious dreamy Pink Floyd quality in "The Hills" when the song opens up at "And she will be born to someone like you..." ??

[its4inthemorning]

Does anyone else hear a delicious dreamy Pink Floyd quality in "The Hills" when the song opens up at "And she will be born to someone like you..." ??

I hear that as well!

4

[panjandrum]

Someone is not convinced....


https://www.npr.org/2019/11/21/78154290 ... like-it-or

I had initial misgivings, followed by real hope with the release of The Goal and What Happens to the Heart, but in the end I do feel that my initial reaction was more on-target than my later hopefulness.

So I guess I'm in the "not convinced" camp as well. Sure, I think there are some standout tracks, and I think it is a reasonably-good Leonard Album, but overall it clearly lacks polish and I think serves as a final album much less well than "You Want it Darker" did.

We couldn't have asked for a better end-of-career / end-of-life album than You Want it Darker, which brings me to tears (and my daughter also) every time we listen to it.

It's not that I don't like the album, I do. But I think it might have been better to have re-released You Want it Darker in a Bonus Track format (double CD / double Vinyl), so that You Want it Darker would continue to stand as his final work.

The Flame is kind of like this too. It's great, yes, but it's not nearly AS great as Book of Longing.

The fundamental issue here, to my eyes/ears, is that You Want it Darker (and Book of Longing) stand up as "utterly, amazingly brilliant and deeply moving last works from the great artist Leonard Cohen". Thanks for the Dance (and The Flame) stand up as "reasonably decent last works form the great artist Leonard Cohen."

[jerry]

Song for song I actually like TFTD more than YWID.

[Greg Ross]

My thoughts on the new album.
http://www.gregross.com.au/the-eclectic ... ast-dance/

[yopietro]

My thoughts on the new album.
http://www.gregross.com.au/the-eclectic ... ast-dance/

You can just paste them here...

[AlanM]

Love the cartoon, Greg.

Alan

[lizzytysh]

I read all you wrote (and saw the clever cartoon) at your site, Greg. I agree with yopietro, though, that you need to (it would be great if) you copy&paste your comments to here (as well).

[kaczor47]

Fabulous fabulous fabulous. Had me in tears when I first listened to it.

Where does one find credits / list of contributors for each track? From the short video on the making of TftD I gather Feist, Patrick Watson and many others have contributed. Would love to know on which tracks. (In the meantime, this could be a fun guessing game....)

[HugoD]

Today in one of the largest Dutch newspaper (Volkskrant) a very nice interview with Adam about TFTD and also a short review of Words of love. Did a coy/paste because it is behind a paywall .


Voltooid voorbij
Interview Adam Cohen

LEONARD COHEN: THANKS FOR THE DANCE. COLUMBIA/SONY.
Het net verschenen, postume studioalbum van Leonard Cohen is geproduceerd door zoon Adam. Niet dat die de beste producer is, maar de zanger had hem nodig.
DOOR MENNO POT

MARIANNE IHLEN EN LEONARD COHEN OP HYDRA, 1950. THE LIFE PICTURE COLLECTION
In de vroege zomer van 2016 lieten Leonard Cohen (toen 81) en zijn zoon Adam (44) zich in Cohens huis in Mid-Wilshire, Los Angeles, meevoeren door wat Cohen de 'mystical wind' van hun inspiratie noemde. Leonard schreef, droeg voor en zong. Adam hielp, voor het eerst, als opnameleider en producer.

Tussen de opnamen door sloeg de oude, broze man soms even zijn arm om zijn zoon heen. 'We're the Cohen boys', zei hij dan grijnzend. 'We gaan samen nog tien albums maken.'

Adam grijnsde met hem mee, maar ondertussen wisten ze allebei wel beter. De oude Cohen werd zwakker, zijn gezondheid holde achteruit door de oprukkende leukemie in zijn lichaam. Ze waren zijn afscheidsalbum aan het opnemen - en ze wisten het.

Leonard benoemde het niet, maar hij zong het wel: 'I'm leaving the table/ I'm out of the game.' En: 'I'm ready, my Lord.'

Het bloedstollend mooie album You Want It Darker verscheen op 21 oktober 2016. Negentien dagen later, op 7 november, maakte Cohen een ongelukkige val in zijn woning die de laatste krachten uit zijn lijf wrong. Hij stierf later die avond in zijn slaap, anderhalve maand na zijn 82ste verjaardag.

De volgende dag won Donald Trump de presidentsverkiezingen. Ze deelden de voorpagina's: Trump en Cohen, de Canadese dichter, songschrijver en zanger van Suzanne en So Long, Marianne (1967) en natuurlijk het zowat aan gort gecoverde Hallelujah (1984). Zijn laatste acht jaren waren in bijna elk opzicht de succesvolste van zijn leven.

Ruim drie jaar later. Adam Cohen, nu 47, is in Berlijn om te vertellen over Thanks for the Dance, het postume studioalbum van zijn vader, dat bijna niemand zag aankomen. Niemand, behalve de 'Cohen boys' zelf. Adam (qua uiterlijk een kruising tussen zijn vader en talkshowpresentator Jimmy Fallon) voltooide het prachtige, volwaardige album, al is het kort: negen songs, 29 minuten.

'In 2016 werd al snel duidelijk dat You Want It Darker een donkere plaat zou worden over God, afscheid en de dood. De songs die aan die thema's raakten, kregen voorrang. De andere helft van de songs was sensueler, romantischer, erotischer. Voluptueuzer. Die vormen nu Thanks for the Dance.' Leonard koos de albumtitel nog zelf. Zingen en aan de muziek werken kon hij na de voltooiing van zijn zwanenzang niet meer, maar hij bleef wel schrijven. Zijn laatste worp gedichten, schrijfsels en tekeningen moesten nog worden samengebracht in een boek dat The Flame zou gaan heten. Het was zijn laatste artistieke project.

Voltooiing van de laatste worp songs zat er niet meer in. Pal voor zijn dood gaf hij Adam de instructie het karwei af te maken. De vraag hóé zijn vader dat zei, lijkt hem te overvallen.

'You're gonna have your hands full, kid', zegt hij, na een korte stilte. Je zult je handen eraan vol hebben, jong. 'Zo zei hij het.'

Zeven maanden na zijn vaders dood trok Adam zich met de opnamen terug in een tot studio omgebouwde garage bij Leonards huis. Vaak waren het kale opnamen van zijn vaders stem: Leonard, praatzingend, voordragend, zonder muziek. Andere songs waren spaarzaam opgetuigde demo's, met basale muzikale begeleiding.

'Toen ik zijn stem weer hoorde, was het alsof hij tegen me sprak, alsof we weer een conversatie hadden in de studio.'

Viel het hem zwaar?

'Nee, het was makkelijk. Echt heel makkelijk. Dat hij me bij de opnamen wilden hebben als producer was niet omdat ik nou zo'n geweldige producer of albummaker ben. Dat ben ik niet. Hij vroeg me omdat ik precies aanvoel hoe hij dingen wil hebben. Bij alles wat ik deed, hóórde ik hem zijn goedkeuring of juist afkeuring uitspreken. Ik wist precies wat me te doen stond.'

Hij haalde onder anderen Javier Mas erbij, de Spaanse gitarist uit de begeleidingsband waarmee Cohen de laatste acht jaar van zijn leven eindeloos op tournee was. Mas luisterde naar die majestueuze stem en moest huilen: hij had niet verwacht Leonard nog eens te begeleiden.

Adam Cohen werd grootgebracht door zijn moeder, Suzanne Elrod, die hem na haar scheiding van Leonard een tijd meenam naar Cohens huis op het Griekse eiland Hydra. Daar had Leonard in de jaren zestig twee romans geschreven, maar ook een groot aantal liedjes die het begin van zijn tweede carrière hadden gemarkeerd: als singer-songwriter.

Ook Adam werd muzikant. Tussen 1998 en 2014 bracht hij vier soloalbums uit (de labels stonden voor hem in de rij), maar een doorbraak bleef uit. Het frustreerde hem, maar inmiddels heeft hij er vrede mee: 'Ik was niet goed genoeg.'

Een van zijn soloplaten werd geproduceerd door de ervaren rot Patrick Leonard, die hij aan zijn vader koppelde toen die in 2012 zijn eerste album in acht jaar wilde maken. Dat werd Old Ideas, het eerste paneel van een majestueus drieluik in de herfst van Cohens leven. Patrick Leonard produceerde ook Popular Problems (2014) en een deel van You Want It Darker (2016), de plaat waarop Adam de fakkel als producer een beetje overnam. Het voltooien van Thanks for the Dance liet Leonard helemaal aan Adam Cohen.

'Ik viel zowat van mijn stoel toen mijn vader met Patrick Leonard ging werken. De oude Cohen die míjn advies opvolgde, dat was nooit eerder gebeurd. In 2015 haalde hij mij er ook bij. Patrick gaf me de ruimte. Zo heb ik op de valreep een krap jaar met mijn vader kunnen werken. Ik hoef je niet uit te leggen hoe waardevol dat was.'

Leonard had toen al leukemie. Zijn krachten verlieten hem, maar Adam was niettemin diep van hem onder de indruk: zo 'masterful', zo ontzettend 'in command'. 'Hij kon het huis niet meer uit, noemde zichzelf een gevangene. Hij zei: het enige wat ik nog heb, is tijd. Die benutte hij om te schrijven, zijn voordracht en melodieën te oefenen. Tegen de tijd dat hij voor de microfoon plaatsnam en ik op 'record' drukte, had hij het volkomen onder controle en stond het er meestal in één keer op.'

Alles voor zijn kunst, zijn werk, tot het einde toe. 'I was always working steady, but I never called it art,' luidt de eerste tekstzin op het album, in Happens to the Heart, zo'n kenmerkend lied waarin Cohen couplet op couplet stapelt. Als gedicht zette hij het vooraan in afscheidsbundel The Flame (2018); als lied opent het daarom Thanks for the Dance.

De glorieuze artistieke eindsprint van Leonard Cohen begon noodgedwongen. In 2008 ging hij voor het eerst sinds de vroege jaren negentig weer op tournee, nadat dochter Lorca bij toeval had ontdekt dat het grootste deel van zijn geld was verdwenen. Het bleek weggesluisd door Cohens ex-manager Kelley Lynch. Cohen won de rechtszaak, maar het geld was weg.

De zeventigplusser Cohen palmde de hele wereld in. Hij was charmant, innemend, geestig. De lange optredens (soms wel drie uur) waren onvergetelijk. Aan de tournee leek geen eind te komen.

'Het waren de succesvolste en misschien ook wel gelukkigste jaren van zijn leven', zegt Adam. 'Al die mensen die van zijn werk bleken te houden en vaak ook hun kinderen meenamen, ik denk dat het verklaart waarom hij weer zo enthousiast begon te schrijven en platen wilde maken. Hij had het altijd over de 'strategieën' die hij toepaste om het leven het hoofd te bieden. Hij probeerde er veel: drugs, vrouwen, leermeesters, reizen, medicatie, therapie. Maar uiteindelijk bleek de effectiefste levensstrategie toch zijn werk te zijn: schrijven en optreden. Het laatste jaar bleef hij leven voor zijn werk, denk ik. Dat boek en dat album moesten af.

'Ik denk dat die eindeloze tournee hem fysiek heeft versleten en in die zin heeft bijgedragen aan zijn aftakeling, maar het heeft hem vooral veel geluk en plezier gebracht. Per saldo waren die laatste acht jaren een geschenk uit de hemel. Zonder de erkenning van het publiek waren die fantastische laatste albums er ook niet gekomen.'

Eén ding bevreemdde hem: veel mensen meenden dat de zwaarmoedige, pretentieuze dichter en songschrijver uit Montreal op zijn oude dag ineens geestig en met veel zelfspot uit de hoek kwam.

'Zo was hij altijd al', zegt Adam. 'Hij heeft soms met depressies geworsteld, maar ik herinner me hem als warmbloedig, lief, charismatisch en genereus. Hij was er altijd voor ons, hij was altijd grappig. Die zelfspot had hij al toen hij 15 was en heeft hem nooit verlaten.'

En toen kwam er toch nog een crisis. Adam beleefde een vliegende start, na twee weken was Thanks for the Dance voor 90 procent voltooid, maar toen kwam de twijfel over de laatste puntjes op de i. Had hij het goed gedaan, zoals zijn vader het had gewild?

Hij besloot artiesten te benaderen die hij bij zijn vader vond passen: Beck, Feist, Damien Rice en producermuzikant Daniel Lanois.

'Damien Rice zei dat ik naar Berlijn moest komen, waar hij op het People Festival zou optreden. Veel van de muzikanten die ik had benaderd, waren daar. Ook Bryce Dessner van The National, bijvoorbeeld. Dat samenzijn, in augustus 2018, was zo belangrijk. Ze luisterden, gaven adviezen, praatten me moed in, leverden muzikale bijdragen. Het beeld van een Joodse begrafenis drong zich op: ze kwamen respectvol een steentje op Leonards grafzerk leggen. Het is fijn om juist hier in Berlijn over het album te praten: het kreeg hier het beslissende duwtje.'

De gastmuzikanten stelden zich dienstbaar op: je hoort nauwelijks dat ze meedoen. Ze maken zich ondergeschikt aan de oude meester.

En toen was het klaar: het vijftiende studioalbum van Leonard Cohen. Het is tevens het laatste.

'Mijn vader was een man van orde, die afmaakte waaraan hij begon. Al zijn laatste schrijfsels zijn gebundeld in The Flame. Alle nagelaten opnamen zijn nu ook verschenen. Op één na. Dat lied kreeg ik niet af, het paste niet bij de rest. Misschien komt het er nog eens van, als los lied. Daarna is de koek echt op.'

De dame van het platenlabel steekt haar hoofd om de hoek: tijd om af te ronden, laatste vraag.

Wat was het mooiste compliment dat hij ooit van zijn vader kreeg?

Adam Cohen is even stil.

'Tijdens de opnamen zakte de moed ons even in de schoenen. Mijn vader was breekbaar. Ik begon aan mezelf te twijfelen. Ik zei: pa, je hebt een betere producer nodig. Hij zei: nee, ik heb jou nodig.'

Leonard Cohen (1934-2016) was al bekend als dichter en romanschrijver toen hij in 1967, 33 jaar oud, debuteerde als singer-songwriter. Zijn eerste drie albums (1967-1971) zijn nu klassiek, maar verkochten destijds slecht. Zijn bariton werd een diepe bas, akoestische gitaar werd synthesizer. I'm Your Man (1988) en The Future (1992) waren zeer succesvol, net als zijn lange tournees en drie studioalbums na 2008. Leonard Cohen maakte vijftien studioalbums.
Verslag van een intrigerende liefde
Thanks for the Dance is het einde van Leonard Cohens muzikale loopbaan; de documentaire Marianne & Leonard: Words of Love toont juist de advent ervan.

Regisseur Nick Broomfield wekt de mysterieuze Marianne Ihlen tot leven: de Noorse blondine met wie Cohen zich in de vroege jaren zestig op het Griekse eiland Hydra vestigde.

Ze was zijn 'muze', een weinig #MeToo-bestendige term. Cohen schreef romans en gebruikte drugs; Marianne bracht hem eten en seks.

Op Hydra, met Marianne aan zijn zijde, besloot Cohen muzikant te worden. Cohen-klassiekers als So Long, Marianne en Bird on a Wire gaan over haar.

Wat was Ihlens rol? Broomfield schetst een levendig, liefdevol portret van Marianne, zonder echt tot haar door te dringen. Het vele on-bekende archief-materiaal uit de Hydra-jaren is prachtig.

Tegen het einde van de jaren zestig mocht Ihlen het verder zelf uitzoeken, maar hun intrigerende liefde verdampte nooit: we zien haar op de voorste rij bij een recent Cohen- concert zitten. Wat ze erbij voelt, blijft een raadsel.

Natuurlijk is er het roerende bericht dat Cohen haar stuurde toen ze in 2016 op haar sterfbed lag, iets meer dan drie maanden voor zijn eigen dood: 'Marianne, de tijd is daar dat onze lichamen oud worden (...) Ik denk dat ik je snel zal volgen. Weet dat ik zo dicht achter je zit dat je, wanneer je je hand uitstrekt, de mijne wellicht kunt raken (...) Ik wens je nu een goede reis. Dag, oude vriendin. Endless love.'

Marianne & Leonard: Words of Love (Nick Broomfield, 2019). 29/11 op Idfa, Amsterdam (uitverkocht). Vanaf 9/1 in Nederlandse bioscopen

[ProfNowlin]

Hearing a new Leonard Cohen album for the first time always inspires the writer in me to try and do justice to my initial reaction. Below is what I wrote this time around. Hopefully some of you will appreciate a line or two from my reflections (this was originally written as a Facebook post for an audience not necessarily familiar with Leonard's work, so you'll excuse the opening bit about the nature of the album's release, which obviously is old news for members of this forum).

The new Leonard Cohen album is extraordinary, and, despite being a posthumous release, it’s truly a new Leonard Cohen album (the last one): an album of songs he did his best to finish but had to leave for his son to complete (Adam Cohen and friends did an amazing job sculpting the musical accompaniments that had been sketched out). As to the songs: as always, Cohen has a tendency to honor the sacredness of even the most seemingly profane passion, locating the holy not within the frame of human understanding and judgment (“You were born to judge the world, / forgive me but I wasn’t”) but in those realms where we are moved and torn by mysterious powers that we can never fully understand (“Come gather the pieces / All scattered and lost / The lie in what’s holy / The light in what’s not”). As I listen to these songs, I keep thinking of Leonard as the 21st-century male Sappho: when he says, “I loved your face, I loved your hair / Your T-shirts and your eveningwear / As for the world, the job, the war / I ditched them all to love you more,” I hear Sappho: “Some say a host of cavalry, others of infantry, and others of ships, is the most beautiful thing on the black earth, but I say it is whatsoever a person loves.” The power of the particular and the fleeting to touch, bless, and wound us — that’s the perennial lyric terrain that L. Cohen traverses. Also, he’s not afraid to wander those dark back alleys of human nature: greed, lust, violence. I must confess that, in these days of dogmatic and simplistic outrage, I love the voluptuous braggadocio of “The Night of Santiago” (translated and adapted from Lorca’s “The Unfaithful Wife”): “Her thighs they slipped away from me / Like schools of startled fish / Though I’ve forgotten half my life / I still remember this.” Seeming braggadocio, I should say, because here too there’s a celebration and an honoring of those moments that take place beyond good and evil and that possess the power to move and forever mark us. Cohen’s perspective in many of these songs transcends both traditional morality and identity politics because it transcends the illusion of discrete identity and the adequacy of willful agency: “I see you in windows / That open so wide / There’s nothing beyond them / And no one inside.” To situate one’s life and loves within such a perspective no doubt opens one up to danger and potential irresponsibility, but — and this is what moralists of all stripes refuse to remember that they’re forgetting — it also helps open up that crack in everything where the light can get in, making space for those mysterious visitations of spirit that can only be called grace, those moments when “memory with its list of years / turns gracefully aside / and longing kneels down / like a calf / in the straw of amazement / and for the moment that it takes / to keep your death alive / we are refreshed / in each other's timeless company." What a gift this album is.

[Maarten]

Hi all

For those interested in the detailed album credits, here's the info from Sony Music.

Leonard Cohen Album Credits - Thanks for the Dance

Artist: Leonard Cohen
Song Title: Happens to the Heart
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.): N/A
Timing: 4:33
ISRC: CAC221900041
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Engineer, Bass, Acoustic Guitar: Michael Chaves
- Piano: Daniel Lanois
- Felt Piano: Zac Rae
- Spanish Laud: Javier Mas
- Additional Flute: Larry Goldings
- Percussion: Rob Humphreys
- From s t a r g a z e conducted by André Deritter: Maaike van der Linde - flute
- Oboe: Marlies van Gangelen
- Clarinet: Georg Paltz
- Trumpet: Romain Bly
- Trombone: Kobi Arditi
- Cello: Alistair Sung, Jacob Braun
- Double Bass: Caimin Gilmore
- From David Campbell – conductor: Charlie Bisharat, Josefina Vergara - violins
- Viola: Andrew Duckles
- String Bass: Dave Stone
- Engineers: Steve Churchyard, Jeff Fitzpatrick, Ryan Nelson
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: Moving On
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.): N/A
Timing: 3:11
ISRC: CAC221900042
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen, Patrick Leonard
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Two Word Music (BMI) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Engineer, Bass: Michael Chaves
- Ride Cymbal, Wurlitzer, Vibraphone, Toy Piano: Zac Rae
- Acoustic Guitar: Javier Mas
- Mandolin: Avi Avital
- Vocals: Mariza Rizou, Silvia Perez Cruz
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: The Night of Santiago
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.): N/A
Timing: 4:15
ISRC: CAC221900043
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Engineer, Bass, Claps: Michael Chaves
- Synthesizer, Felt Piano, Wurlitzer, Kick Drum: Zac Rae
- Acoustic Guitar, Claps: Adam Cohen, Javier Mas
- Acoustic Guitar, Jews Harp: Beck
- Acoustic Guitar: Carlos de Jacoba
- Vocals: Silvia Perez Cruz
- Piano, Vocals: Daniel Lanois
- Bass: Richard Reed Parry
- Assistant engineer: Howard Bilerman
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: Thanks for the Dance
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.): N/A
Timing: 4:13
ISRC: CAC221900044
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Anjani Thomas
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Little Fountain Music
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Engineer, Bass, Drums: Michael Chaves
- Cymbals: Aaron Sterling
- Organ, Vibraphone: Zac Rae
- Spanish Laud, Acoustic Guitar: Javier Mas
- Baritone Ukulele: George Doering
- Trumpet, Flugelhorn, Clarinet, Modular Synthesizer: Stewart Cole
- Vocals: Jennifer Warnes, Leslie Feist
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: It’s Torn
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.) N/A
Timing: 2:57
ISRC: CAC221900045
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen, Sharon Robinson
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP) / Sharon Robinson Songs (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Percussion, Bass, Engineer, Acoustic Guitar: Michael Chaves
- Piano: Dustin O’Halloran
- Engineers (Berlin): Jonathan Zoumboulakis, Michelle Moreno
- Synthesizer, Zither: Zac Rae
- Guitar Effects: Daniel Lanois
- Percussion, Vocals: Sharon Robinson
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: The Goal
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.) N/A
Timing: 1:12
ISRC: CAC221900046
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Piano: Patrick Leonard
- Acoustic Guitar: Javier Mas
- Strings: Zac Rae
- Engineer: Michael Chaves
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: Puppets
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.) N/A
Timing: 2:39
ISRC: CAC221900047
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: USA
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Engineer, Electric Guitar, Bass: Michael Chaves
- Synthesizer: Adam Cohen
- Piano, Bells, Strings: Zac Rae
- Choir (Berlin): Cantus Domus
- Engineer (Berlin): Phil Weinrobe
- Choir (Montreal): Shaar Hashomayim Men’s Choir
- Engineer (Montreal): Fred Bouchard
- Engineer (Los Angeles): Tim O’Sullivan
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: The Hills
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.) N/A
Timing: 4:17
ISRC: CAC221900048
Written by: Words and Music by: Leonard Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN)
Produced by: Adam Cohen, Patrick Watson (co producer)
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: Canada
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Organ, Synthesizer, Horn Arrangement, Engineer, Co-producer: Patrick Watson
- Bass: Mishka Stein
- Drums, Percussion: Matt Chamberlain
- Drums: Jamie Thompson
- Electric/Acoustic Guitar, Synthesizer, Engineer: Michael Chaves
- Horns: Pietro Amato
- Saxophone: Jason Sharp
- Vocals: Erika Angell, Molly Sweeney, Lilah Larson
- Engineer: Howard Bilerman
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

Artist: Leonard Cohen
Song Title: Listen to the Hummingbird
Subtitle/Version (acoustic, remix, etc.) N/A
Timing: 2:00
ISRC: CAC221900049
Written by: Words by: Leonard Cohen, Music by: Adam Cohen
Publishers: Old Ideas, LLC (SOCAN) / Like A Man Music, LLC (ASCAP)
Produced by: Adam Cohen
Mixed by: Michael Chaves at Eric Valentine's Barefoot Studio LA, Los Angeles, USA
Assistant mixing by: Tim O'Sullivan, Jacob Johnston and Bradley Cook
Primary Record Country: Germany
Record date: 2016-2019
Repertoire owner: Sony Music Entertainment Canada Inc.
Additional Credits:
- Bass, Engineer: Michael Chaves
- Piano: Larry Goldings
- Acoustic Guitar: Javier Mas
- Synthesizer: Patrick Watson
- Keyboard: Zac Rae
- Vocals: Adam Cohen, Damien Rice, Mariam Wallentin, Jessica Staveley-Taylor, Zoë Randell, Steve Hassett
- Mastering: Stephen Marcussen at Marcussen Mastering, Los Angeles, CA, USA

[LisaLCFan]

...Hopefully some of you will appreciate a line or two from my reflections ...
What a gift this album is.

That was a nice read, thanks. And yes, indeed, this album is a wonderful gift!

[Hartmut]

For those interested in the detailed album credits, here's the info from Sony Music.

Thanks, Maarten!

[Jean Fournell]

Thanks from me, too, Maarten!

Greatly helped me to find the background vocals of Sílvia Pérez Cruz.